Sołtys wsi: Renata Kozieł
Marszów zawsze miał strategiczne, ważne położenie. Zapewne fakt położenia nad Wisłą czynił tę miejscowość znaną. Już na przełomie XII i XIII w. przez Maruszów prowadził szlak z Trójcy pod Zawichostem przez Piotrowice, Linów, Maruszów, Słupię, Sulejów, Ciszycę, Pawłowice, Solec.
Maruszów jako wieś ma średniowieczny rodowód. w 1578 r. wraz z Mistrowicami należał do parafii Zawichost i wchodził w skład dóbr kolegiaty sandomierskiej. Dlatego też często ta wieś pojawia się w sprawozdaniach z posiedzeń kapituły kolegiackiej. Wspomniane wioski wraz z dziesięciną kościoła św. Maurycego w Zawichoście dawały utrzymanie scholastykowi, a więc kanonikowi, który musiał mieć tytuł doktora, czyli być zdolnym do nauczania, a jego podstawowe zadanie to dbanie o szkołę, którą prowadził przy kolegiacie.
Z dokumentów kościelnych dowiadujemy się o kłopotach, które wynikały z nadwiślańskiego położenia tej miejscowości. Np. w 1698 r. Wisła pod Annopolem po zatorze zmieniła koryto, zalała i poniszczyła okolicę. Spowodowało to zubożenie wsi, a tym samym dalsze problemy ze ściąganiem przez kapitułę należności. Wreszcie wydzierżawiono Maruszów osobom świeckim. w 1729 r. we wsi zaczęła gospodarować już rodzina Wybranowskich. Natomiast w XIX w. należała między innymi do Leszczyńskich i Cichowskich.
Nadwiślańskie położenie Maruszowa spowodowało, że wieś zapisała się w historii XIX wieku. Była ona świadkiem dwóch naszych narodowych powstań: listopadowego w latach 1830/31 i styczniowego w 1863 r. Maruszowianie widzieli uchodzący do Galicji po przegranym powstaniu listopadowym korpus Ramorino, a później na początku lutego 1863 r. - dramatyczną kampanię Leona Frankowskiego, który wraz ze słuchaczami puławskiego Instytutu podążał z Puław. Idąc przez Lipsko, Tarłów, Ożarów, dotarł do Wisły pod Annopolem w celu ponownego przeprawienia się przez rzekę i rozpoczęcia działań zbrojnych w Lubelskiem. Przeprawa w Łęgu Rachowskim była jednak obsadzona przez carskich żołnierzy, więc oddział pomaszerował pod Zawichost. Tu chcieli przedostać się na drugi brzeg, ale brakło im sprzętu, dlatego pomaszerowali w stronę Sandomierza. Tuż za Polakami podążali Rosjanie, którzy przeprawili się przez Wisłę pod Maruszowem. Dopadli powstańców koło Dwikozów i rozbili doszczętnie partię Frankowskiego.
W XX wieku byłu tu budowane pierwsze mosty, ale na skutek działań wojennych były niszczone. Pierwszy został zniszczony podczas działań wojennych w czasie I-ej wojny światowej. Odbudowano go w 1919 roku, ale niestety we wrześniu 1939 r. polskie dowództwo ze względów strategicznych nakazało go zniszczyć. Kolejna klęska spadła na Maruszów pod koniec II-ej wojny światowej, kiedy znowu strategiczne położenie wprowadziło wieś na frontową scenę i przyczyniło się do jej dość znacznego zniszczenia. Po zakończeniu działań wojennych Maruszów z trudem się odbudował. Dziś żyje z rolnictwa.
