Sołtys wsi: Magdalena Jelonek
Przybysławice to stara wioska położona na Wyżynie Sandomierskiej. Ziemia tu jest bardzo dobra, występują nawet fragmentami czarnoziemy i gleby brunatne na podkładzie lessowym. Przede wszystkim klasa bonitacyjna I-III. Powierzchnia Przybysławic to 300 hektarów ziemi. w tym aż 278 użytków rolnych. Grunty orne zajmują 252 ha, sady 10 ha i łąki 16 ha, lasy zajmują zaledwie 10 arów. Terytorium to podzielone jest na ponad 40 gospodarstw. Średnia wielkość jednego wynosi około 7 ha. Mieszka tu przeszło 200 osób. Dorośli mieszkańcy zajmują się przede wszystkim rolnictwem. Uprawia się: pszenicę, buraki cukrowe i pastewne, ziemniaki.
Wieś wybudowała się po wojnie i w czasach "gierkowskich", a aktywna dawniej OSP wzniosła ceglaną remizę strażacką. w krajobrazie tej miejscowości dominuje sylwetka kościoła wybudowanego w ubiegłym wieku przez ziemian z pobliskiego Śmiłowa. Niedaleko kościoła znajduje się stary cmentarz, na którym zachowało się sporo jeszcze wartościowych i ciekawych rzeźbiarsko nagrobków wytworzonych w okolicznych, ludowych warsztatach kamieniarskich w XIX w. i w I-ej połowie XX wieku. Najstarsze pochodzą z połowy ubiegłego stulecia i noszą cechy miejskich, renomowanych zakładów kamieniarskich. Połączenie różnorodnych stylistycznie nagrobków z obfitym drzewostanem z dominacją brzozy dało niezwykłą kompozycję nostalgiczno-romantyczną. Przybysławicki cmentarz przyciąga nie tylko krewnych pochowanych tu ludzi, ale również miłośników pisarstwa Witolda Gombrowicza, którego bliscy są tu pochowani. w Przybysławicach nie brak też kamiennych figur przydrożnych, szczególnych znaków przeszłości.
