Sołtys wsi: Mirosław Otręba
Przed powstaniem wsi Niemcówka jej teren pokrywały drzewa leżące w kompleksie leśnym w północnej Ożarowszczyźnie. Po uwłaszczeniu w 1864 r. na tym terenie ożywił się obrót ziemią. Szlachta parcelowała majątki i sprzedawała grunt orny bądź lasy. Tak też się stało w dzisiejszej Niemcówce i Szczurach, ongiś samodzielnej wiosce, wchłoniętej później przez tę pierwszą. Tereny leśne cieszyły się powodzeniem w biznesowym kręgu ożarowskich Żydów. Jeden z nich, Mintz, na początku XX w. nabył od Baczyńskich las położony na północ od Suchodółki i rozpoczął jego karczowanie. Założył on osadę o nazwie Tartak, ponieważ podstawowym obiektem był właśnie zakład przerabiający drewno. Stopniowo w tej okolicy zaczął znikać las pozostawiając po sobie wolne od drzew przestrzenie ze sterczącymi z ziemi pniakami. Takie surowe jeszcze pole właściciel sprzedawał chłopom z bliższych i dalszych wiosek. Mimo ciężkiej przeprawy z resztkami lasu, chętnych na ziemię nie brakowało. Mieszkańcy bliższych i dalszych, przeludnionych wiosek, m.in. z Ciszycy, Dorotki, Suchodółki, nabywali po kilkadziesiąt morgów "nowizny" Kolonizowali poleśne grunty, zakładając gospodarstwa w nowym miejscu. z biegiem czasu powstała osada, która zamieniła się w wieś. Od nazwiska właściciela gruntów nazywano ją Minclówką (Mincówką), by później stała się Niemcówką. Jej pracowici mieszkańcy zajmowali się przede wszystkim rolnictwem i chowem zwierząt.
Poleśna ziemia (od III do VI klasy), niestety, nie była zbyt urodzajna, choć i tu trafiały się lepsze kawałki. Dlatego też już w drugim pokoleniu osadników wystąpiły kłopoty natury ekonomicznej. Wielodzietnym rodzinom trudno było się utrzymać z roli, więc w międzywojniu młodzi zaczęli emigrować za chlebem. Niektórzy wyjechali do Francji, inni do Ameryki, a jeszcze inni do polskich miast. Po II-ej wojnie światowej w Niemcówce mieszkało ponad 120 osób, a w sąsiednich Szczurach ponad 50. Stopniowo jednak liczba mieszkańców zaczęła się zmniejszać. Kolejne pokolenie w poszukiwaniu lepszego losu opuściło rodzinną wieś i przeniosło się do miast. Ten proces wciąż trwa. Systematycznie zmniejsza się liczba mieszkańców. w 2002 r. w Niemcówce i Szczurach były 22 czynne gospodarstwa, zamieszkałe przez 78 osób. Średnia wielkość gospodarstwa to 8-10 ha. Współcześnie obok podstawowych zbóż, ziemniaków i buraków rolnicy uprawiają rośliny ogrodnicze. Sporo jest plantacji truskawek. Trafiają się sady jabłoniowe, wiśniowe i brzoskwiniowe, a także plantacje porzeczek.
