Sołtys wsi: Henryka Kowalska
Z badań archeologicznych wynika, że obecność człowieka w dzisiejszym Wyszmontowie i jego najbliższych okolicach rozpoczęła się w czasach starożytnych. Odkryto tu ślady cmentarzyska, które archeolodzy zaliczyli do typu łużycko - pomorsko - kloszowego, czyli przeszło 2 tysiące lat temu osiedlili się w tym miejscu ludzie. w latach 30-tych XX w. wykopano tu także urny z prochami przodków. Natomiast w latach 50-tych rolnik Franciszek Rycomber wyorał na swoim polu 20 starożytnych naczyń glinianych. Trudno dziś orzec, czy zachowana została ciągłość osadnicza tego miejsca. Pierwsze zapiski o Wyszmontowie pojawiają się bowiem znacznie później. Ze skąpych informacji z okresu średniowiecznego dowiadujemy się, że w 1441 r. sędzią był bliżej nam nieokreślony Piotr z Wyszmontowa. Jedno jest pewne. Najpierw zaistniał Wyszmontów, a dopiero później Ożarów. To na gruntach tej pierwszej miejscowości powstał Ożarów. Właśnie z Wyszmontowa pochodzili tutejsi dziedzice - Mikołaj i Katarzyna Ożarowscy, których odnotowano w 1536 r. jako właścicieli wsi. Natomiast kolejny Ożarowski, Józef, na mocy zezwolenia królewskiego z 1569 r. założył Ożarów, nadając mu w 1591 r. przywilej, w którym m.in. napisał:
"...że upatrzywszy miejsce puste na dziedzictwie swoim Wyszmontowie w puszczach swoich ku kopaniom godne, umyśliłem tedy miasto to Ożarów założyć i założyłem za zezwoleniem i przywilejem przez N. Zygmunta Augusta króla polskiego..."
Zapewne Wyszmontów był jeszcze długo siedzibą właścicieli Ożarowa. Stał tu dwór i stąd Ożarowscy kierowali gospodarką w swoich dobrach. w 1578 r. wieś miała 12 osadników, 3 zagrodników i 1 rzemieślnika.
Po Ożarowskich Wyszmontów przeszedł w ręce innych rodzin szlacheckich. Zresztą zmiany właścicieli były dawniej zjawiskiem częstym. w I-ej połowie XVIII w. w Sandomierskiem pojawiają się Karscy, którzy z biegiem lat staną się niezwykle prężną rodziną w tym regionie. w okresie dwóch stuleci (tj. XVIII i XIX w.) przez dwór wyszmontowski "przewinęło się" kilka pokoleń Karskich. Jeden z nich - Lambert Stanisław Józef Karski (ur. w Jakubowicach w 1789 r.) podzielił rozległy majątek miedzy sześciu synów. Wyszmontów przypadł urodzonemu w 1892 r. Józefowi, którego córka Teresa poślubiła w 1895 r. Kazimierza Załęskiego i w ten sposób kolejny ród ziemiański osiadł w Wyszmontowie. Prowadzili oni nie tylko tradycyjną gospodarkę rolną, ale również zajęli się przewozem płodów rolnych. w 1918 r. majątek ziemski Wyszmontów, należący do Kazimierza Załęskiego, obejmował 900 mórg.
Jednak nie tylko własnymi sprawami zajmowali się Załęscy. Nieobce im były także sprawy publiczne, ofiarą złożoną z życia udowodnili swój patriotyzm.
Koniec dworu i kres bytności w tym miejscu ziemian nastąpił po II-ej wojnie światowej, kiedy to majątek został odebrany prawowitym właścicielom. Załęscy rozproszyli się po świecie. z dawnego kompleksu dworsko-parkowego został tylko zespół starych drzew, które utrwalają ongiś tkwiące tu przez kilka stuleci gniazdo szlacheckie.
Wyszmontów to również historia kilkunastu żyjących tutaj pokoleń chłopów, mozolnie uprawiających rolę.
Współczesny Wyszmontów, z dobrą infrastrukturą techniczną, położony przy ruchliwej trasie, żyje w cieniu Ożarowa. Nadal, tak jak kiedyś, jego mieszkańcy zajmują się rolnictwem. Choć coraz częściej rozglądają się za nowymi źródłami zarobku, nawet hodują strusie.
