Sołtys wsi: Zofia Jarocha
Pierwszy zapisek o tej wsi pojawił się w XV w. w 1508 r. - wraz z Bidzinami - wieś ta należała do Piotra Bidzińskiego, lokalnego możnowładcy. Zaś dokument z 1578 r. utrwala kolejnego właściciela z tego rodu. Krzysztof Bidziński miał tu sześciu poddanych gospodarujących na 3 łanach, czterech chałupników na czynszu oraz dwóch zagrodników. w renesansowym Potoku było też sześciu maziarzy oraz czterech rzemieślników, ale zapis nie wspomina, jakiej specjalności.
Nazwa wsi pochodzi zapewne od wypływających tu źródeł, które wypełniały wodą staw. Wokół niego rozłożyła się wioska. Zagubiona wśród lasów żyła przez stulecia zgodnie z rytmem czterech pór roku. Nic szczególnego nie wydarzyło się tu przez ten czas, a być może nikt nie spisywał dziejów tej wsi. z lakonicznych danych z 1827 r. dowiadujemy się, że w Potoku było 19 domów i 190 mieszkańców. Więcej dowiadujemy się ze "Słownika Królestwa Polskiego..." z 1890 r. Wtedy to Potok składał się ze wsi i folwarku w gminie Julianów. Już wówczas zwrócono uwagę na jego bogactwo, które kryła ziemia, a mianowicie na pokłady kamienia. Do tego wieś miała wiatrak, 31 domów, w których mieszkało 264 mieszkańców.
Należy dodać także 1400-morgowe (1 morga = 56 arów) dobra tej miejscowości, złożone z folwarków Potok, Duranów i tzw. nomenklatury Alojzów albo Kozub.
Z tego folwark Potok miał prawie 500 morgów gruntów ornych i ogrodów oraz 50 morgów lasu. Było tu 13 drewnianych domów i 3 murowane. Natomiast folwark Duranów (dziś wioska w sąsiedniej gminie Tarłów) zajmował ok. 850 morgów - połowę powierzchni porastały lasy. Potok pod koniec XIX w. należał do Jana Szczepanowskiego.
Współczesny Potok dzieli się na Potok-Wieś oraz Potok Kolonię. Mieszkańcy tej miejscowości zajmują się rolnictwem. z dawniejszych lat ostał się tu zabytkowy wiatrak koźlak z początku XX w. oraz dwie kaplice: murowana późnobarokowa z XVIII w. z figurą św. Antoniego Padewskiego oraz druga położona nad stawem, z początku XX w.
Potok graniczy polami z terenami ożarowskiej cementowni i to sąsiedztwo przyniesie w najbliższych latach kres tej wsi. a to za sprawą wspomnianego na początku bogactwa - pokładów kamienia, niezbędnego surowca do produkcji cementu. Proces wysiedleń już się zaczął i potrwa przez następne lata.
